AŞKIN NAATI

Son güz sonbahar da, düşen bir yaprak,
Çağla yaprak için, ağlayan ırmak,
Şahit olsun ayak, bastığım toprak,
Herkes gibi
Şaşar, ben beşermişim
Gönül sayrayında,
Misafırmişim.

Pervaz vuran bir çift, kanadı var da,
Nur çiçek olur da, kirli duvarda,
Bir güzel bakış ki,
O kanaryada,
Örter gök yüzünü, bir mavi tülden,
Can verir can sana, kırmızı gülden.

Kiminde ızdırap, kiminde neşe,
Ben de düştüm ben de, bu keşmekeşe,
Sevda dersin amma, benzer ateşe,
Kimisinde büyü, kiminde sihir,
Ya çiçekte bal ya gönülde zehir.

Yağmur olur düşer, gülşende açar.
Biner kervanlara, haremden göçer,
Bir sahraya varır, suyundan içer.
Bazen gül yetişir, dikenlerinde,
Mutluluk saklıdır özlemlerinde.

Aşk olmadan bomboş, ha yaşa yaşa.
Adını yazarsın, mermerden taşa.
Uçar gelir konar, akılsız başa,
Sellere çevirir, durgun suları,
Dilek ağacında, taklı fuları.

Var mı gören başı, bitişi nerde,
Evliya ol aşkın, sırrına er de,
Kainat can bulur, doğduğu yerde,
Geçersen geç duvar değil,
Sur değil.
Çözersen çöz gizem değil, sır değil.

Kalkın ey gözüme, inen perdeler,
Perdeyi çekenler, şimdi nerdeler?
Zirveye çıkanlar, bu gün yerdeler,
Gönüllerde gam var, bak duvar duvar.
Bu da gelir geçer, ooy havar havar.

Gündüzü düşürür, inler kararır,
Yakarsa ateş de, cinler kararır,
Onlar, yüzler değil, binler kararır,
Ya kaşını çatar, eğreti durur,
Ya da kurşun olur, alnından vurur.

Girer dolaşırsın, cennetten büyük,
Aleme kurulur, devletten büyük,
İki cihan topla, milletten büyük,
Dağ olur da kalkmaz, yerden kaldırsan,
İçsen doyamazsın bir avuç daldırsan.

Gidenler hep gitti, bin yıllık izden,
İbrahim ateşten, Yunus denizden,
Alevlendi söndü, kor sevgimizden,
Sevmek yanmak, sevmek bir aşk-ı ilahi,
Ben bu aşkta yandım, yandım vallahi.

HARUN YILDIRIM
23/02/2020